Zmiany

Takim trochę niespokojnym duchem jestem, a stagnacja mnie rozleniwia okropnie, więc działam. Robię, co mogę, aby moją życiową przestrzeń odmieniać i trochę innych barw jej nadać, resztę zrzucam na naturę i mojego M, który dzielnie tej fali zmian nieść się pozwala.

Tak więc za kamiennym murkiem zmian sporo, 

i w ogrodzie 

i w domu

W ogrodzie się "zakolorowiło", u mnie pojaśniało i unowocześniło, ale

ani ja, ani natura swoich prac nie zakończyłyśmy, więc kolejnych fotek w najbliższym czasie spodziewać się możecie.

I tak wśród zmian licznych niedziela mnie zastała, a co za tym idzie kolejna hafciarska literka do drzwi puka i skojarzeń na L się domaga.

Zacznę od lnu, bo jemu ogromny szacunek się należy , od wieków bowiem ludziom towarzyszy. Najpierw na polach niebieskim łanem zakwita, potem przez prząśniczki w niteczki skręcany, aby wkrótce formę zgrzebnego płótna przyjąć. Na słońcu bielony, latem  pachnący, w rękach szwaczek i hafciarek w cuda zamieniany. Taki bliski naturze, taki swojski i piękny w swojej prostocie, chociaż trochę szorstki i nierówny, ale zawsze człowiekowi bliski.

Potem L, jak literki,

które w monogramy wszelakie się zamieniają i nasze prace personalizują. Ale nie tylko, bo również w samplerach pięknie wypadają i w serduchu ogromnym, które mojemu M na kolejną rocznicę naszego wspólnego wędrowania wyszyć postanowiłam i ... nie zdążyłam.Tak więc biedne serce 

L, jak litości się domaga i na swoje pięć minut niecierpliwie czeka. Jednak L, jak Love, w kolorze fuksji rozkwitło, więc za namiastkę całości "robi".

W taki oto sposób ostatni tydzień spędziłam, pracując, świętując, a dzisiaj z Wami się spotykam, aby wrażeniami się podzielić.

Powinnam teraz, jak w prezentacji napisać, "dziękuję za uwagę", ale byłoby to "suche" i serca pozbawione. Mówię więc, "do następnego spotkania" i Wasze blogi biegnę odwiedzić. Wiele zmian na bocznym paseczku się wyświetliło, więc lektura będzie przednia.

Pozdrawiam serdecznie i miłej niedzieli życzę

Marysia