Dama do towarzystwa

Dziś tylko na krótką chwilkę wpadam, bo walizeczkę spakować muszę, jutro bowiem z przyjaciółmi na podbój Wrocka się wybieramy.

Mój niedawny w tym mieście pobyt, tak bardzo towarzystwo zainspirował, że innej rady nie ma i w podróż do miasta krasnali udać się trzeba.

Hotel zaklepany, na samiuteńkiej starówce, opinie o knajpkach przeczytane, plan zwiedzania na wczorajszym "zebraniu" zatwierdzony, konieczne bilety zakupione, droga rozpoznana, 

tylko jeszcze walizeczkę spakować trzeba i ... w drogę.

Aby jednak blogowego światka nie zaniedbać i tradycji cotygodniowego posta zadość uczynić,

damę do towarzystwa Wam zostawiam,

i na przychylne jej przyjecie liczę.

Wiele godzin z nią spędziłam, żmudnie krzyżyki na lnianym płótnie licząc, 

czasami złość okrutna mnie brała, gdy te równiutko układać się nie chciały, 

ale w końcu

udało się, 

i teraz owa dama, pod moją nieobecność,

towarzystwa Wam dotrzymać spróbuje.

Najpierw jednak spacer za kamiennym murkiem z nią odbyłam, aby wiośnie w pełnym rozkwicie się przyjrzeć i temat "do rozmowy" zadać.

 Teraz sam na sam z rzeczoną Was pozostawiam ,

a ja na poszukiwanie krasnali do Wrocka ruszam.

Relację po powrocie zdam oczywiście, więc do następnego napisania.

Miłej majówki życzę

Marysia

Czytaj więcej »

Zwyczajnej zwyczajności czas nastał

i do codziennych obowiązków powrócić trzeba.

Jeszcze w lodówce resztki smakołyków zalegają i świąteczne dekoracje nadal dom zdobią, 

ale terminy gonią, uczniowie do drzwi pukają, a i obiad ugotować trzeba,

czyli zwyczajna zwyczajność wraca.

I dobrze, bo waga jakoś źle waży, mózg w stan spoczynku przeszedł,

 a słodkie lenistwo władzę nade mną przejąć próbuje.

Ale nic z tego,

Xgalaktyka  na świąteczne ozdoby czeka, Ulka okiennicowych kartek wypatruje,

 a Celinkowe dzieciaczki nieśmiało o kolejne hafciki proszą.

W obliczu spraw tak ważnych i naglących, 

za pracę się wzięłam ,

i  są...

 zawieszki w kształcie dzwoneczków, koralikami obszyte,

okiennicowe kartki, na które długo pomysłu szukałam

i dwie urocze celinki, które mam nadzieję dziecięce serduszka rozweselą.

Zanim się jednak z Wami pożegnam i do Waszej codzienności powrócić pozwolę, 

jeszcze kilka dowodów na to, że Święta były, przytoczę.

I tak, 

wielkanocny zajączek, przez Olkę zainspirowany, w Wielką Sobotę zza miedzy przybył, 

i takie dary ze sobą przyniósł.

Uściskałam go serdecznie, herbatką poczęstowałam, gościńcem obdarowałam

i za miedzę wrócił, aby świętowaniu się poddać.

Wczoraj jeszcze trzy karteczki od Madzi , Dorotki i Agatki dotarły, 

serdeczne życzenia przynosząc, 

za które pięknie, tą drogą,  dziękuję.

I  to już wszystko, co dziś mam do powiedzenia. 

Zwyczajna zwyczajność, na dłuższe dywagacje pozwolić nie chce,

więc 

miłego tygodnia Wam życzę

i 

łagodnego w codzienność przejścia

Marysia

Czytaj więcej »

Już czas....

... mopa odłożyć, kuchnię opuścić i ... świętowanie rozpocząć.

W piękne szaty się odziać, przy wielkanocnym stole zasiąść i radosne

Alleluja zaśpiewać.

Cały sercem świętować, z bliskimi radośnie czas spędzać i nowe chłonąć.

Smakiem bab, jaj, galantynek i pasztetów się raczyć

i w słodkim lenistwie się zatracić.

Dziś jeszcze na przedświąteczne spotkanie z Wami wpadam, aby

za życzenia i "zającowe" podarunki podziękować,

Marysi, z bloga Atelier Marysi

Reni, z bloga To co mam w głowie

i Wam  wszystkim, życzliwym osóbkom, które te piękne karteczki, z jeszcze piękniejszymi życzeniami przysłałyście,
a więc
Justynce, Eluni, Ani, Olce, Danusi, Hani, Renatce, Basi, Izie, Marysi, Reni, Agatce i Beatce,

z przygotowań domu do Świąt relację zdać,

na spacer z III damą w kapeluszu zaprosić,

wiosenną aurę za kamiennym murkiem pokazać,

oraz życzenia
pięknego i radosnego świętowania
Wam życzyć.

Pan zmartwychwstał, i jest z nami, Alleluja!

Marysia

Czytaj więcej »