Przebrzmiały...

... zdrowaśki, przygasły światełka wspomnień, przycichły rozmowy przy stole,

w galeriach handlowych nieśmiało, przez gwar ludzkich głosów, nutki świątecznych piosenek się przebijają,

na sklepowych regałach świąteczne błyskotki kolorami wabią,

a ja ...

zwyczajnej zwyczajności się oddaję, chociaż przepis na pierniki już wyjęłam i na tamborek świąteczne wzorki zaprosiłam.

A ta moja codzienność,

 to wokół stołu krzątanie, aby zaproszonym gościom dogodzić,

imieninowych upominków pakowanie, aby solenizantki, mam nadzieję, ucieszyć,

kulturalne z mężem wypady poczynić,

i codzienne obowiązki spełnić.

Ale po kolei.

najpierw wokół stołu się pokręcę i kilka smakołyków Wam zaserwuję, które być może do gustu Wam przypadną i skosztować ich zechcecie.

Na początek rolada szpinakowa z łososiem,

carpaccio z buraków

i ze suszonego schabu,

 aby apetyt rozbudzić.

Potem zupa cebulowa na białym winie, z grzankami pod serową pierzynką

i w końcu danie główne, czyli kugiel, na który przepis, z Lubelszczyzny przywiozłam.

Potem jeszcze słodyczy troszeczkę, w wiśniach i śliwach z domowych nalewek ukrytej

 i ... po przyjęciu.

Czas teraz na imieninowe spotkania do przyjaciół pospieszyć, a że solenizantki drobnymi prezentami obdarować wypada, więc kolejna dama powstała, gdzie motyl tym razem, miejscówkę na dłoni sobie znalazł. Mam nadzieję, że poprzedniczce do gustu przypadnie i miejsce, w planowanym tryptyku, znajdzie.

Jako, że za kamiennym murkiem bardzo jesiennie  się zrobiło, a tym samym motyli sezon się skończył, trzy osobniki, kolory ziemi przybrawszy, do tej, która w tych barwach gustuje, dzisiaj poleciały, odpowiedniego miejsca dla siebie poszukać.

Jeszcze o kulturalnych przeżyciach słów kilka i do codziennych obowiązków powrócę.

Zacznę od pieśni i tańca, które w pięknym wydaniu zespół Śląsk  zaprezentował. Podziwialiśmy wszystko, talent śpiewaczy, taneczny i muzyczny artystów, ich urodę i wdzięk, przepiękne stroje, zachwycającą choreografię i perfekcję wykonania. To była prawdziwa uczta dla ducha i świadectwo tego, że nasza polska kultura i tradycja w niczym innym narodom nie ustępuje, a owacje na stojąco i bisy o wysokim poziomie występu świadczyły.

Wczoraj zaś do kina się wybraliśmy, aby swoje własne spojrzenie, na głośny ostatnio kinowy hit mieć, i wśród różnych, kontrowersyjnych wypowiedzi się nie pogubić. O filmie i moich wrażeniach pisać nie będę, bo każdy na ten temat swoje zdanie mieć powinien, tym bardziej, że temat bardzo drażliwych sfer dotyka, ale nie mogę milczeniem pominąć, prostackiego "rżenia" jednego z widzów, gdy nikomu innemu do śmiechu nie było, a filmowe kadry bardzo delikatnych strun dotykały.
Ot, takie życie i kolejny dowód na to, że ludzkich zachowań jedną miarką mierzyć się nie da.

I tym, nieco zrzędliwym akcentem, moje dzisiejsze z Wami spotkanie kończę.
Miłego tygodnia życzę

Marysia