Rozliczyć się trzeba

ze zobowiązań wszelakich,

a nazbierało się tychże troszeczkę.

Od abecadła, co to z pieca spadło i trochę się potłukło, zacznę.

A wszystko za przyczyną Olki,

 którą wszechobecna angielszczyzna nieco już drażnić zaczęła, 

więc słowa zacnego Mikołaja przywoławszy,

ojczysty język zgrabnie w krzyżyki ujęła.

Temat ów Ania szybko podchwyciła

i  nie zwlekając,

żelazo póki gorące,

 w kolejną zabawę przekuła.

I tym oto sposobem,

wykrzyżykowana sentencja,

dowód na to, że

"Polacy nie gęsi i swój język mają"

stanowi.

A że wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej, 

wszyscy doskonale wiemy

i zawsze z radością w znajome progi wracamy.

Tak więc sprawę polszczyzny i do domu powrotów za zamkniętą uważam,

i na kolejne dyspozycje Olki i Ani czekam.

Tym czasem różowy flaming, któremu już trochę przyciasno w szufladzie było,

na małym banerku zawisł i teraz odpowiednie dla siebie miejsce znaleźć próbuje.

I to na dzisiaj byłoby wszystko.

mam nadzieję, że w niedługim czasie ,

znów się z Wami spotkam,

bo przecież jeszcze sprawozdanie z postępów nad Winter Lady zdać muszę

i dla Kasi, na Choinkę 2020, świąteczne ozdoby wysłać.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie

i

do następnego.

Marysia