Pierwsze koty za płoty

... a praktyka mistrza czyni.

Tak mówią, a ja chętnie z tej obiegowej prawdy skorzystać zamierzam.

Rzecz jeszcze jednego prezentu dotyczy, 

którego właścicielką, za przyczyną moich Panów się stałam, 

i któremu teraz,

 gdy  kuchenne rewolucje z przyjmowaniem gości związane ucichły,

bliżej przyjrzeć się mogę i  jego możliwości poznawać.

A oto skutki tego "oglądactwa" i tajników zgłębiania,

jeszcze z mnóstwem błędów, ale na nich przecież człowiek się uczy,

z niedociągnięć liczbą sporą, ale przecież

"praktyka mistrza czyni"

więc tą drogą , do sukcesu, zmierzać będę.

Dość gadania, 

konkretom przyjrzeć się trzeba, 

co fajne pochwalić,

co nie bardzo wyszło zganić,

wskazówek i rad udzielić, 

o co bardzo proszę.

 Koniec oglądania, ale obiecuję,

że wkrótce z nowymi pomysłami do Was wrócę,

bo sporo możliwości jeszcze owe urządzonko kryje,

a i w mojej głowie, kolejne pomysły się rodzą.

Przecież o hafcie zapomnieć nie mogę i punkt styczności z nowym , dla nich znaleźć muszę.

Gdy o próbach mowa i do perfekcji dążeniu,

jeszcze jedno starcie z quilligiem pokazać bym chciała, 

które, jak dla mnie, kolejnym mini fiaskiem nazwać mogę, 

i w związku z tym, do mistrzyni w tej dziedzinie, po nauki udać się muszę. 

Pierwsze koty za płoty, kolejne już w obejściu zostaną, obiecuję.

Ta karteczka  do Ulki powędruje 

i jako moja ulubiona forma,

 w lipcowo-sierpniowym wydaniu zabawy, 

udział weźmie.

No i koniec nareszcie, to już wszystkie na dzisiaj "wytworki"'

Zostawiam Was z nimi, a ja na praktyki się udaję,

aby kolejna karteczkowa odsłona,

bardziej udana była.

Pozdrawiam serdecznie

Marysia