Zwyczajnej zwyczajności czas nastał

i do codziennych obowiązków powrócić trzeba.

Jeszcze w lodówce resztki smakołyków zalegają i świąteczne dekoracje nadal dom zdobią, 

ale terminy gonią, uczniowie do drzwi pukają, a i obiad ugotować trzeba,

czyli zwyczajna zwyczajność wraca.

I dobrze, bo waga jakoś źle waży, mózg w stan spoczynku przeszedł,

 a słodkie lenistwo władzę nade mną przejąć próbuje.

Ale nic z tego,

Xgalaktyka  na świąteczne ozdoby czeka, Ulka okiennicowych kartek wypatruje,

 a Celinkowe dzieciaczki nieśmiało o kolejne hafciki proszą.

W obliczu spraw tak ważnych i naglących, 

za pracę się wzięłam ,

i  są...

 zawieszki w kształcie dzwoneczków, koralikami obszyte,

okiennicowe kartki, na które długo pomysłu szukałam

i dwie urocze celinki, które mam nadzieję dziecięce serduszka rozweselą.

Zanim się jednak z Wami pożegnam i do Waszej codzienności powrócić pozwolę, 

jeszcze kilka dowodów na to, że Święta były, przytoczę.

I tak, 

wielkanocny zajączek, przez Olkę zainspirowany, w Wielką Sobotę zza miedzy przybył, 

i takie dary ze sobą przyniósł.

Uściskałam go serdecznie, herbatką poczęstowałam, gościńcem obdarowałam

i za miedzę wrócił, aby świętowaniu się poddać.

Wczoraj jeszcze trzy karteczki od Madzi , Dorotki i Agatki dotarły, 

serdeczne życzenia przynosząc, 

za które pięknie, tą drogą,  dziękuję.

I  to już wszystko, co dziś mam do powiedzenia. 

Zwyczajna zwyczajność, na dłuższe dywagacje pozwolić nie chce,

więc 

miłego tygodnia Wam życzę

i 

łagodnego w codzienność przejścia

Marysia