Odmierzam czas

I to wcale nie liści kolorami, jak Andrzej Rybiński, ale zegarem z dmuchawcami, który na wyzwanie Ani powstał, na deskach spoczął i tyka...

Lubię to jednostajne zegara tykanie, rytm równo odmierzanych sekund, który uspakaja, wycisza i do refleksji nad przemijaniem zmusza.

Czas nie ubłagalnie płynie, bez naszej zgody i wpływu, a my w gąszczu terminów, dat i spraw do załatwienia zdajemy się tego nie widzieć. 

Dopiero, gdy znienacka stopchwilka nam się przytrafi,

przystajemy

i 

z wielkim zdziwieniem 

sobie, ludziom i światu się przyglądamy.

Ile spraw się zadziało, 

ile zmarszczek przybyło, 

jak bardzo oczy przygasły,

ile radości uleciało, 

jak bardzo sił i werwy brakuje.

Nic, tylko usiąść i w niemocy utonąć.

Ale nic z tego!

Niech zegar tyka, sekundy, minuty i godziny odmierza,

niech wszystkie kalendarze świata

dni, tygodnie i lata znaczą,

nic to, 

zanućmy sobie

... nie liczę godzin i lat,

to życie mija nie ja,

w zgiełku dni,

w morzu dat,

własny swój znaczę ślad...

i podążajmy swoją drogą, od czasu do czasu,  na zegar zerkając, 

aby zdążyć

okazać miłość i troskę,

podać dłoń potrzebującemu,

zachwycić się pięknem świata,

i swoje marzenia spełniać.

I tak jak w piosence

spróbujmy odmierzać czas

" ...czekaniem na niespodziewane[...]

gubieniem dróg i odnajdywaniem [...]

długością dni i zmiennością zdarzeń [...]

nie używając dat..."

Takiego spojrzenia na mijające godziny, dni i lata Wam i sobie życzę,

a dmuchawce na zegarze, perełkami wyszyte, niech o przemijaniu zaświadczą, 

zanim z wiatrem ulecą.

Marysia