I znów zapachniało piernikami

Zapłonęła pierwsza adwentowa świeca, znak, że rozpoczął się okres radosnego oczekiwania na te  najwspanialsze urodziny, które odmieniają ludzkie serca i sprawiają, że świat piękniejszym się staje.

Magia Świąt coraz szersze kręgi zatacza, błyskotkami zachwyca, świąteczną muzyką otula, nostalgiczne wspomnienia budzi i... do kuchni zaprasza.

Zajrzała i do mnie, a właściwie do nas, i pierniczki upiec nakazała. Tak też uczyniłam. Przepis znalazłam, ciastu dojrzeć pozwoliłam, ciasteczka wycięłam, upiekłam, niektóre przypiekłam i przy pomocy mojego M. lukrem królewskim przyozdobiłam, a że w tej branży najlepsza nie jestem, to są takie, jakie są, co na fotkach widać.

 

Są wśród nich trochę bardziej wypasione, z których świąteczne zawieszki zrobiłam, aby mogły słodko dom przyozdobić i aromat piernika wokół rozsiewać.

Niektóre z nich do zaprzyjaźnionych trafią i mam nadzieję, że powierzone im zadanie spełnią.

W przyszłym tygodniu maślano bakaliowe ciasteczka upiekę i tym samym do Świąt nieco bardziej się przybliżę.

W międzyczasie  porządkami się zajmę i trochę świątecznych dekoracji przygotują oraz do blogowych wyzwań się przyłożę, bo coś ostatnio dość kiepsko sobie z tym radzę i jakoś rytmu złapać nie mogę.

Jednak co nie co udało mi się zdziałać i do zegarowego SALu u Ani, na starcie 1 grudnia stanęłam.

Zgodnie z instrukcją, niezbędne materiały zgromadziłam,

 i wczoraj pierwsze krzyżyki na kanwie przysiadły.

Przyznam się, że wzór tak bardzo do gustu mi przypadł, że nawet haftu koralikami spróbowałam.

Nie wiem jak Wam, ale mi ten wariant podoba się bardzo i już nawet pomysł na oprawę mam, szkoda tylko, że na jego realizację do maja poczekać muszę, bo taki grafik Ania, aby nas zbytnio nie męczyć, zaproponowała.

 Jeszcze tylko banerek zabawy i mogę wrócić do mojej zwyczajnej zwyczajności, chociaż mam też plany z radością tworzenia związane, ale o tym za tydzień.

Życzę Wam pięknego tygodnia, pełnego zwyczajnej zwyczajności

Marysia