Na ostatnią chwilę

Wiosenne słońce, a co za tym idzie piękna pogoda, troszeczkę mnie rozleniwiły i sprawiły, że z lekka kurs zmieniłam i na przygotowanie naszego "siedliska" do sezonu letniego czas spożytkowałam. W altance firanki zawisły i  łóżko, na kanapę zamienione, metę znalazło, ogrodowe mebelki na letniskowe miejsca wróciły, a i trwający remont "pańskiego oka potrzebował".

 Stąd też małe opóźnienie w blogowych zabawach, ale zdążyłam i kolejną literkę z hafciarskiego alfabetu przedstawiam.

Dzisiaj,

I, jak igła,

czyli podstawowe narzędzie hafciarski, bez którego naszych właśnie igłą malowanych prac by nie było. O rodzajach, wadach i zaletach poszczególnych typów,napisały już moje koleżanki, więc powtarzać się nie będę, ale, że igiełki gubić się lubią w przysłowiowym stogu siana, to i wdzięczne organizery ludzkość im wymyśliła. Powstały więc I jak igielniki, w wielu artystycznych odsłonach, skromnie i na bogato, zgrzebnie i finezyjnie, ale wszystkie tę samą funkcję spełniają i igiełki skutecznie przechowują.Sama kilka tych uroczych przydasi posiadam i bardzo sobie je chwalę.

I, jak tytuły hafciarskich czasopism, Igraszki z igłą, Igłą malowane oraz I jak Internet, czyli kopalnie hafciarskich I, jak inspiracji. Czasem od nadmiaru tych  pięknych pomysłów głowa pobolewa i wtedy po własną, internetową inspiracją wywołaną, I jak inwencję, sięgnąć trzeba.
W końcu, I, jak inicjały, szczególnie przeze mnie ulubione, które też  na wielu
I, jak  imieninowych kartkach umieszczam.

I, jak irytacja, 
 gdy nitka się plącze, krzyżyki się mylą i pruć trzeba, lub, gdy na finiszu mankamenty dostrzegę. Oj, niedobre to uczucie i nie do końca sobie z nim radzę.
Tyle na temat literki I i hafciarskiego alfabetu.
Aby nieco odpocząć od hafciarskich tematów na  I, jak inspekcję za kamiennym murkiem zapraszam.

Jak widać, wiosenka pięknie się panoszy i miły nastrój wprowadza. Pięknie jest i serce "roście".

Jeszcze tylko Zakładkowy zawrót głowy i koniec kwietniowych zabawowych wyzwań, prawie na ostatnią chwilę, bo majowe zadania tuż za progiem.

Zakładka z babeczką na początku do mnie przemówić nie chciała, ale potem, za radą jednej z blogerek, uznałam, że do przepiśnika się nada, i oto jest. W towarzystwie rzeczonego kajetu i silikonowych foremek prezentuje się tak.

I to już wszystko na dzisiaj. Przyznam, że dumna z siebie jestem, że na czas zadaniom sprostać zdołałam i jeszcze wiosenkę w kadrze zatrzymać mi się udało.Chciałoby się powiedzieć
"Brawo, Ja", ale do skromnych postaci raczej należę więc  w kąciku cichutko z tamborkiem zasiadam na Wasze serdeczne słowa czekając.

Pozdrawiam ciepło i słonecznie

Marysia